наполно (прил.) - мирен (прид.)

Работев и живеев наполно мирен од какви и да било сентиментални или љубовни волненија.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Го прифати сето она, кон што го повикуваше неговиот самјак, наполно мирен.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)