напред (прил.) - или (сврз.)

Почетокот на тргнувањето на времето, со што оживува просторот, е како кога седиш на воз пред тргување па си се заборавил и не си забележал кога возот тргнал туку одеднаш сфаќаш дека возот, иако полека, сепак почнал да се движи и неколку мига не знаеш дали возот те влече напред или просторот се истргнува од под возот наназад.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Кај да е ваперот, ако чуе гајда, ќе дојде, вели, и ќе се фати напред или на крајот ќе се фати, вели, и ќе ти тежи, ако е фатен до тебе на орото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)