насмеа (прил.) - дедо (имн.)

- Мене не ми личи, - се насмеа дедо Димо.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Не плаши се, - се насмеа дедо ми, погодувајќи ги моите мисли.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Вечерва ќе имаме гости, па не бидува да нè најдат растурени. - Кои гости, тате? - праша таа.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- А ти? - Јас ќе останам тука... ќе ја вардам куќава, да не ја украде некој - се насмеа дедо Петре.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)