Веројатно е упатен дека и знаците на лагата најчесто бараат скришни места на лицето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Всушност, самиот лавиринт можеше да се смета за жива слика на балканските граници од кои постојано настојуваше да го најде излезот, најчесто барајќи го во своите книги!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Еднаш и имам речено на мајка ми кој знае колку ќе бевме несреќни нашите мисли ако ни се испишуваа и на лицата?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Уште не знаев дека и таа несреќа може да не снајде бидејќи не знаев за постоењето на иследниците.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)