Погребната поворка, на чиј крај некаде бев и јас, беше од неколку километри.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Тука некаде беше нивната куќа... мала, чиста куќа со двор под калдрма и полн со трендафили.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Сепак, ние не бевме гладни и до некаде бевме и добро облечени, ако може така да се каже, за едно такво зафрлено село, во тие високи планини како што беше Бесвина.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Тука некаде беше и крајот на колекционирањето на лименки.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Некаде беше се подзалепило од потта, од долго носење.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Таа стрмнина некаде беше обрастена со грмушки, а некаде имаше по некој стар даб.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
На местото каде што некаде беше извишена последната тврдина на сталинистичкиот атеизам во светот, каде што се наоѓаше Атеистичкиот музеј, чиниш дотрчал целиот народ на земјата да сведочи.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)