Брезничанчињата дотогаш немаа видено ни такво стакло да попушта под притисокот на нивните прстиња, па почнаа да го испробуваат дали некаде можат да го дупнат и дали после дупнатото нема само од себе да зарасне.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Нив, изгледа, значеше Партијата и пред сѐ Внатрешната партија, за која таа зборуваше со отворена, потсмешлива омраза што го обеспокојуваше Винстон, иако знаеше дека тука се безбедни, ако воопшто некаде можеа да бидат безбедни.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)