Се готвам да легнам, а од некаде ми иде музика.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Наеднаш од некаде ми доаѓа свирење на клавир.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Простете ако се лажам, но оваа насмевка од некаде ми е многу позната. Би сакала да ме потсетите од каде се познаваме.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ушите ми свират и слушам: некој од некаде ме вика, некој од некаде ми се оѕвива. Постојано зборувам со некого, а немам јасна вистина за ништо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сакам да викнам, ама гласот ми го нема, што се вели, некаде ми тептисува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој ме зеде дома, ми даде да ручам, ми ги плати дрвата и уште од некаде ми најде сол.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Тоа обединување на полето на сите сфери, од некаде ми беше познато, прочитав некаде една НОВИНА дека: уште пред нашата ера Македонската силна Династија, Кралството Македонија, предводена од Големиот Александар Македонски- чии цели и определби беа сосема исти: создавање на еден развиен свет, во кој секој би бил задоволен, би цветала трговијата, културата, изградбата, напредок со соединување – преку мешање на разните култури, но и да се сочуваат националните обележиа на народите во светот. Зарем тоа не била идеа на глобализација?
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)