Така некако си дума Отело, вѕверен ту назад ту напред, готов уште еднаш да заигра на жицата оптегната меѓу минатото и иднината.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Несреќникот некако си ја затнал раната на рамото со земја и здробени суви лисја тутун.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Така некако си думаше Владимир Набоков, подготвувајќи школско предавање за Шекспир, и тоа баш за Отело.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
И споулавен, некако се спроврел низ трупови и урнатини до грмушки на ридишта од кои со запалени очи гледал како аскерот ги докусурува ранетите востаници и ги закитува со пламен куќите на Негуш, потоа со камшици и кундаци да ги гони низ февруарско сивило пленетите жени и деца кон пазари на бело робје.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)