Девојчето не беше којзнае што и Грдан дотогаш не ја ни забележуваше, но сега одеднаш му се стори некако мила, дури и убавка, како полско ситно цвеќе што одеднаш замирисува од високата дива трева.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Значи, малиот другар кој божем мене ми се додели автоматски, зошто бившиот спортист, нели, беше со Лима, не беше многу убав, но беше некако мил и водевме интересен дијалог.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)