Бојс однатре бил минималист - ладен - но бил во состојба, како пчела, да ги максимализира своите извори - да стане топол.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Имаше моменти кога фактот дека неминовно ги чека смрт изгледаше исто толку опиплив, колку што беше и креветот на кој лежеа и тогаш ќе се стиснеа еден до друг со очајничка сензуалност, како што осуден грешник го граба своето последно парче задоволство кога часовникот покажува пет минути до извршувањето на пресудата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
По повод изложбата на цртежи и објекти од 1971 г. еден критичар напиша: „Од бандажираното мало детско стапало и валканата детска ракавица, до страниците со многу прецртани броеви, неговото сопствено детство оживува.“
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Поради тоа неминовно ги доживувал ладните „минималисти”, како што се Марсел Дишан и Роберт Морис, како закана и ги критикувал за да се дистанцира од нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)