Но човекот како да заборави да ги открива делициозните тајните на срцето, како да е тешка нерешлива апорема и живее во некаква елузија и елегичност.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Човекот е кревка, кршлива душа и тогаш кога е на ивицата од болката неодоливо посакува да ја заздрави и задржи и само апсорбираната надворешна енергија и светлина може да ги задоволат сетилата.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)