Летавме многу ниско над брановите, и одвреме-навреме страхував некој од нив да не нѐ стигне со својот висок, пенлив гребен и да нѐ повлече кон длабочините.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Го имав цврсто прегрнато Игбал, седната зад него како што би седела кога тој би ме возел со мотор, а не на килим.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Авионите како молња се спуштија ниско над колоната и почнаа да стрелаат по неа.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Таму, ниско над ливадите, павтајќи со крилјата, се спуштаа и извишуваа мршојади.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)