Сега го нема ни лавот ни сенката.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Лу во тоа време живееше во некој бизнис- дел од градот, кој во текот на денот беше полн со луѓе, но затоа ноќе немаше никаде никого.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
- Зашто ноќе нема никој сенка, ни луѓето ни лавовите.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)