„Овде им било и ним местото”, - помислува Соколе и ја погледнува како пропаднат в земи, стопати колнејќи се во себе зошто се нашол овде и молејќи ја, не знае зошто, тој неа да му се смилува, како да кренал секира над неговата глава.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Брзо се снаоѓаш, а уште побрзо се адаптираш. На Македонциве овде им се мењаат и фаците.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Во Минхен остана едната половина од девојките, зашто нив овде им била ветена работа, а другите продолжија за Келн и понатаму.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)