Времето за пајдос одамна е минато. Уште малку и мрак ќе фати.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Имаме право да бидеме сериозни и очајни, и истовремено, несериозни и весели”.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Енценсбергеровиот урамнотежен резон ни делува како инверзивно ехо на онаа инцестуозна дијалектика на доброто и злото, која веќе одамна е докрајчена во заемна рамнодушност.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Господе, - помисли - овој нема поим дека Рада одамна е вратена.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Сите знаеме дека глувците ја пренесуваат чумата, но знаеме и дека чумата одамна е искорнета од светот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Сега, додуша, Свети Ѓорѓија-Горг одамна е метох на Хилендар, му дава половина од житото, виното и сирењето, може и од грнците, но така сепак ќе е најдобро и вие да направите, ќерко.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
А сега? Е, сега е многу доцна, оти таа одамна е почината.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Скоро незабележливо се тенчеше белата долама на Водно, а долу во градот одамна е веќе сивкаво кална разџваканост, па Пелагија и Чана успееја да стигнат до познатата зграда на Црвениот крст за да го осигурат враќањето на внучињата на бабата Петра и дедото Костадин.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Постојат знаења кои не се знаења Земјата кружи околу Сонцето (а не обратно!) Спорот одамна е решен но оската сѐ уште е замислена Денот на љубовта е празник на календарот но празникот е работен ден за просјаците (во дланките им спијат неостварени соништа и сеќавања на допири со украдени сладоледи) * Запис со непознато потекло
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Лицево одамна е здрвено и неподвижно.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Одамна е во пензија... Се вратил в село...
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Никој и не слути оти конецот на неговата трска одамна е скинат.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)