И еден чудесен пат среде небото им го мами насмевот на малите голтари оние што си ја мерат снагата во тревата О тие идни господари на светот и не слутат дека по патот на нивната возбуда одамна поминал Икар.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Дневниците се водени од Ноември 1976 до последната недела на Ворхол во фебруари 1987, давајќи детална слика за уметниковото ужасно спуштање на проклетиот терен на “Исполнети молитви” на Труман Кепот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Низ сето тоа, Ворхол, како принцот Просперо (pros- per - на англиски значи цути, успева) во Маската на црвената смрт, се препнува пасивно во светот полн со “убавина, премногу развратен, бизарен, нешто помалку ужасен и без нешто што би предизвикало возбудлива одвратност”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Годините до 76-та кои со право го резервираа местото на Ворхол (и Кепот) во нашата културна историја, одамна поминаа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)