одвај (прил.) - изусти (гл.)

- За разводот сум согласна, - одвај изусти Марија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тоа е белег на трудот и потта на овие молчаливи луѓе кои одвај изустуваат по некој збор и не не гледаат в очи, туку в земја или настрана.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ане се почеша во непострижаниот тил, како да се почешал по срамно место, па одвај изусти:  - Би сакал пиво.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)