Сега оддалеку гледам како врват низ улицата сребрена, дишејќи го воздухот на бесмртноста, без да ме примат во нивната дружба, на нивните идновековни патувања низ безбројните златни улици, покрај милионскорачните мозочни аудиториуми, во милиони разнобојни глави на планетава.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Може и тој оддалеку гледал некое девојче - како Соња.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Можеби се потсетил на она време кога бил на моја возраст.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Овој пат тато навистина ја рече правдината.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)