оддалеку (прил.) - ги (зам.)

Нив оддалеку ги препознавам, уште пред да се фотографираат со најголемиот букет од африканска зелка и цвет од памук, стилизиран коверт и кофа од фризура на главата од дамата, која на себе има парфем доволно да ја намириса цела ресторан сала.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Но ед­наш, кога Чанга мина крај нашата куќа со стадото, нашата Сталинка оддалеку ги насети козите и прчовите, па се стрча кон нив.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Зачудува како човечката рака, во бездната создадена од водите на Јантра, таму каде што таа како змија го заплеткала Трново, се решила да гради живеалишта кои окото човечко оддалеку ги доловува како да надвиснуваат, и, се чини, секој момент можат да се струполат во водите на длабоката клисура.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Оддалеку ги наслушнува, кревките зборови на својот најоригинален додворувач, Лев Фјодорович Баратински: „Само мечтаењето да биде милостиво кон мене“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Таа ја нарушуваше и расцепуваше тешката монотонија напластена над сивите покриви и уште оддалеку ги мамеше погледите на минувачите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
На враќање оддалеку ги здогледа девојчињата: се измориле од рипкањето и си седнале на скалите пред влезот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)