одеднаш (прил.) - замирисува (гл.)

Сега сликата веќе не е слика: звукот на зборот, бојата на зборот и, особено темјанот се кријат меѓу буквите, меѓу редовите и сѐ одеднаш замирисува.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)