одеднаш (прил.) - рече (гл.)

Таа гледаше во мене како да ќе се расплаче; потем одеднаш рече, невообичаено гласно: „Тоа беше мал состанок. Партиски.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Јас стоев и одеднаш реков: „Директоре, ве молам вратете ми ја песнарката“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој само се смешкаше; одеднаш рече: „Луцијо, сакам да ти ја покажам таа светлина и таа музика; затоа те водам со мене“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Публиката збесна од смеа; некој бараше тоа да се повтори на „бис“, но јас одбив; зад завесата, ѝ реков на Луција дека е доволно, но таа инсистираше тоа да се повтори; јас велев „Не“, таа ме молеше, дури клекна на колена пред мене зад сцената и јас одеднаш реков: „Е сега навистина е доста, Луцијо; ти уживаш да ги понижуваш луѓето, но сега е навистина доста!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Стоеше и гледаше во мозаикот; одеднаш рече: „Луцијо, каде е другиот мозаик?“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)