А оти да умрам разбушавен, вели Лазор Рогожаров и си го растерува патецот надесно.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Гревота е, вели Велика, мајка си е мајка и оти да боледува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
— Мори, оти да не меси, зар му се суи рацете!? — одговорија овие, наглас се насмеаја и се завртаја назад да видат дали ги гледа ќатипчето од конакот, кое веќе одамна беше ја „обесило пушката" кај Петкана Милевска.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Како ќе го трпам да ми доаѓа дома, да му готвам јас, да го гледам секој ден? Ами оти да се мачам така?“
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Оти да слушам, вели, не ќе ми дадат помилување?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Оти да умреме неомрсени, Теменуго, ќе си блада.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)