Наутро отсекогаш
си сакала да молчиш. Си го милувала привидот
на осаменост.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Отсекогаш си бил плачко! Некој чука на вратата.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Но тој отсекогаш си беше на грижа на жителите на Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Пусти Словенци, отсекогаш си беа Европа здај.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)