Затоа кога избега Митра за него, дека го неќеа жителите на Потковицата, и дека го презираа и него и татка му, татка ѝ нејзин, Ангеле Ризески Козето, како умрена ја редеше, на цел глас.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Божем да се бранел од комунистите, а всушност го направија кодош, па тој и тогаш се однесуваше кабадаиски.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Не чекам повеќе ни минутка, па тој да е и кралски син. - извергла Рада и замина низ сокакот, оставајќи ја Роска сама со нејзиниот инает. ***
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)