па (прил.) - не (чест.)

Ама, има само една фалинка. Тој се однесува исто како маж Црногорец, кој не се помрднува од место, исто како оној што ќе го заглавиш со шрафцигер, па не сака ни долу, ни горе...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Да се отепаш, па не можеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Задоцнив, па не знам каде да влезам. Во нашата училница има други ученици.“ - одговори Соња плачејќи.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)