пак (прил.) - викне (гл.)

(Од вревата никој не го слуша и пред да се појави на вратата пак викна).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
По малку време, пак викна, и јас ја истргав втората кофа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)