пак (прил.) - зема (гл.)

— Пешки, вели и пак зема да се смее.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И така, се враќа наместо човекот. - За малку да умрам, вели Витомир, и пак зема ракија, се напива, издишува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)