Андон плашливо затрепка со белите клепки, ретки и незабележливи што скоро како и да ги немаше.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- А - а? Ами ти што? Андон ги избриша со два прста влажните краеви на устата и пак плашливо затрепка:секогаш кога ќе се смееше, од ситните очи му навираа солзи.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Андон плашливо затрепка со белите клепки, ретки и незабележителни што скоро и како да ги немаше.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
- А-а! Ами ти што? Андон ги избриша со два прста влажните краеви на устата и пак плашливо затрепка; секогаш кога ќе се смееше, од ситните очи му навираа солзи.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)