Идиомот, ако го има, она по што препознаваме нечиј потпис, не се присвојува, колку и парадоксално да звучи тоа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Од старото сфаќање за опусот повеќе би сакал да ја задржам вредноста на единственоста, а не идентитететот по себе или склопот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Свесен е дека сега повеќе би
сакал да беше отстапил во овој еден случај, макар колку и нерадо, од својот правичен принцип.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Во душата, ти повеќе би сакал да го задржиш, Староговорот, со сета негова неодреденост и со сите негови непотребни сенки во значењето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во случајот на малите и мултинационални држави, каква што е Македонија, акцентот на националното повеќе би требало да гравитира кон категоријата „Полис“-град, отколку кон племенските парадигми (крв и земја).
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
АМПО: Јас повеќе би сакал некој човек средна рака, ама кога е по адетот, нека биде и најсиромав, и најбогат, само ако наиде прв.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АМПО: Не, само прв! Како што рековме дома: само по адетот!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
- Значи, секој продолжува да верува во своите светци, нели? - Па, повеќе би рекле дека тоа се мислења, ставови...
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Оттука е и онаа позната претстава дека постои вистински начин да се биде геј.
Наместо начисто да ја отфрлам оваа баснословна идеја, повеќе би сакал да разберам што значи таа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Што му е тоа, што му е, пак, сега? Живко можеше секогаш да те изненади, но сега повеќе би очекувал од него да извади од џебот шишенце тоникум за гаргара на грлото. - Не? Ни ти?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- Од небото. - Повеќе би рекла од пеколот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
И така претседателот Франсоа Митеран на последната средба со Бургиба, му префрлува на стариот волк дека земјата, и покрај тоа што оствари голем цивилизациски и економски напредок, создаде високи технократски елити кои успешно комуницираат со европските институции, посебно со француските, меѓутоа земјата уште повеќе би напредувала доколку и реално во неа заживее мултипартиската демократија.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
„Јас повеќе би сакал чалма. Да се гледа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
МЛАДИЧОТ: Јас повеќе би сакал да го имав веќе в раце?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)