повторно (прил.) - ќе (чест.)

Меѓутоа, без филозофија не се може.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А должноста на критичкиот интелектуалец - ако во денешниот „постмодерен“ универзум таа синтагма сè уште има некое значење - е токму во тоа, дури и кога ќе се стабилизира новиот поредок („новата хармонија“) и кога повторно ќе ја направи невидлива празнината како таква, постојано да го зазема местото на таа празнина, т.е. да ја задржи дистанцата спрема кој било означител-господар.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И кога науката ќе ги доведе до крајни граници фактите на сопствениот систем, таа повторно ќе ѝ се обрати на филозофијата барајќи поткрепа за хипотезите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета ја грабнува чашата сок од раката на едното дете, отпива од сокот и течноста ја исплукува врз Среќко кој се превиткува на подот. Сите стануваат. Настанува врева)
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета (Стои над Среќко): Слушај, ти, робу на салама и кашкавал! Ако имаш сида повторно ќе се вратам, но тогаш ќе ти набутам бомба во чмарот!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Иако судската одлука во корист на Б. Н. веќе е правосилна и извршна, до овој момент МВР сѐ уште нема исплатено никакви парични средства на трансакционата сметка на тужителот и, како што стојат работите, сè поверојатно е дека предметот повторно ќе биде принудно спроведен и наплатен преку извршител!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во врска со неисплатените 25 плати, кои работодавачот му ги должи на Митревски, тој истакнува дека со установата имаат склучено вонсудска спогодба во која се прецизира истите да му бидат исплатени во рок не подолг од три години од неговото повторно враќање на работа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Овој записник може да го разгледа само повисокиот суд кога решава по правен лек, и во тој случај записникот повторно ќе се затвори во посебна обвивка и на обвивката ќе се назначи дека записникот е разгледан (чл. 120, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако во поглед на висината на паричниот износ или количеството [ствари] се поделат гласовите на повеќе од две мислења, повторно ќе се разгледаат причините за секое мислење, па ако и по тоа не може да се постигне мнозинство, гласовите дадени за најголемиот паричен износ или количество ќе им се додадат на гласовите дадени за најблискиот помал паричен износ или количество, додека не се постигне мнозинство (чл. 123, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Судската постапка – и првостепената и второстепената – тра- еше повеќе од една година, а беа одржани шест рочишта (сосе одложувањата).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Записникот за советувањето и гласањето ќе се затвори во посебна обвивка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Исто така, децидно нагласува дека ако тоа не се случи, тој повторно ќе покрене работен спорно, овој пат, за исплата на плати и придонеси од плати. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако во поглед на одделни прашања за кои се одлучува се поделат гласовите на повеќе различни мислења, така што ниту едно од нив нема мнозинство, прашањата ќе се разделат и гласањето ќе се повторува сè додека не се постигне мнозинство.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Кога врчвата ќе се преполнеше, сама ќе се навалеше, па ќе се клапнеше, чукнувајќи по работ на каменот на малиот базен под неа, ќе се превртуваше удолу, за да се испразни од водата, според законот на физиката, па бидејќи беше празна повторно ќе се исправеше под чепот на бурето, за да се поднамести за повторното полење...и сѐ така во круг...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Во принцип, според пописните листи, ликвидацијата на козите била педантно завршена, арно ама, козарот знаел оти овие клетници повторно ќе дојдат, да проверат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но не смееше да почне нова дискусија со козарите, зашто повторно ќе се најдеше во безизлез.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Или беше среќна што повторно ќе го види рајот и тоа овојпат со мене.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Кога повторно ќе тргнат угоре, само Мартин го забележува - јасно, во себе - нејзиното отсуство.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Се разбира, осетив олеснување затоа што се мртви, бидејќи никогаш ниедна не би можела да убијам, и да беа уфрлувани живи внатре, во кесата за прашина во правосмукалката, верувам дека повторно ќе ги доживував кошмарите како тогаш кога мојот маж се бореше со жолтите мравки во нашата кујна.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Му велам: ‘Тората3, раби, повторно ќе се пишува...’ А тој само зачудено ме гледа“.  Однекаде допира глас на спикер од радио.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Никој не разбираше дека, ако се вратам кај родителите, повторно ќе потонам и ќе се загубам себеси.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Со самото тоа, сите вредности беа поместени.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сега им припаѓа на банките кои го финансираа, но наскоро повторно ќе се прикажува насекаде во светот и, во Америка, најверојатно на телевизиските канали.”
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Нека се надева, лиотот, дека повторно ќе му паднам в рака...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Мило ми е што повторно ќе можам да се качам на вовчето да трчам по прозорците додека тоа со клокот и тресок се провира низ планинските процепи или низ селата со куќи построени како стражари крај пругата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Поголтна и продолжи: - Утре повторно ќе мораме да се разделиме: поголемиот дел од нас ќе треба да замине и да ја продолжи борбата на друг дел ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Завчра Коле радосно ни соопшти дека денес повторно ќе нé учи тетка Анѓа.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
229 Британската воена мисија Abbeville на 6 септември повторно ќе се обратат до Force 399 дека во “моментот имаме нај, повторувам, најургентна потреба од сите можни пратки.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
310 Исто така тие ќе се осврнат и на „несогласувањата меѓу Македонија и Србија“ бидејќи во некои кругови „постои чувство дека Србија повторно ќе доминира со Македонија како порано“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
По нападот на Дебар повторно ќе се осврне на оваа потреба: “штотуку се вратив од полската болница.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
На 14 август повторно ќе го извести Force 399 дека “офанзивата против оваа област, која започна пред десет дена, на деветти се разви во жесток напад на зоната за спуштање.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
И таа, тогаш, знаеше дека повторно ќе се разбранува семејната судбина, во потрагата по нов брег, без оглед на тоа колку време минало од пристанот на стариот...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Овде станува збор за временски концентрат на творечки манифестации - досега укажавме само на врвовите кои повторно ќе ги сретнеме, во еден забрзан след од лудило и пресметаност, дури во генерацијата родена меѓу 1880 и 1890-та.* Margina #26-28 [1995] | okno.mk 217 okno.mk | Margina #26-28 [1995] 218 Margina #26-28 [1995] | okno.mk 219
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И мислеше – кога ќе откријат во насмевот негов знак на невиност дал’ повторно ќе го убијат.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Со ново чувство на исполнетост и сила во себе, Рози тргна накај куќата, обземена од благопријатната надеж дека Даниел повторно ќе биде тој што беше порано и дека сè ќе биде добро со него.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ќе те испратам далеку кога повторно ќе почнеш да тонеш.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Знам повторно ќе осамне. Зорите се Утре. Иако е самрак сега. Зорите се Утре!
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
И во тие реченици најважниот збор повторно ќе биде: точка. На која можеш да стоиш, а да не паднеш.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Идниот ден или истата вечер најде за потребно да додаде дека партизаните кај нас навраќале често, понекогаш и зиме, па дури и по моето раѓање.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А кога ја прашав кој и ја дал, одговори дека во животот постојат многу отфрлени нешта за кои наеднаш повторно ќе утврдиме дека можат да ни користат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Попладнево, Реа не можеше да издржи: - Да знаев дека повторно ќе ми зборуваш за него, немаше да дојдам!
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Бродчето што се огласи на прозорското стакло немаше никаква врска со таму, со огромната метална конструкција, која со брзина од 60 километри на час плови по морето наречено Јадранско, тоа е тука: брод-играчка, што повторно ќе се јави секогаш кога ќе се најдам во иста розова кутија: во татковото крило, на височинката над Градот, со заспаната Ј.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Секој си ја избираше облеката според своето замислено, или пак посакувано постоење.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ете,“ рече Карл, мазнејќи ја големата капа која тукушто си ја изготви, „повторно ќе си го повратам кралството.“ Карл, кој веруваше дека е Наполеон.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ден, два ќе сум мртов, на третиот ќе се вратам во себе, повторно ќе оживеам.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Квечерината, кога ќе се вратело миризливото ветре во дворот, опрашено од поленов прав и полско билје, а со него ќе исчезнела реата од купечки мириси и нечистотии, таа повторно се миела за да го симне валканото од себе, повторно ќе влезела во молкот манастирски и шепотно молитвела и го молела Светиот Дух за спасението човечки и преображението свое: Свет Духу, во мене влези, засолни се, со светлина озари ме, со ангелска лика надари ме, ангел стори ме, во ангел престори ме. Алилуја. Амин.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Слабините го жегнаа кога вратата зад него тропна.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тие ќе се потпишат, овие ќе го предадат оружјето, а НАТО ќе влезе да го запечати мирот што набргу повторно ќе завладее.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И додека тие нишкаа со главите во знак на разбирање, со задоцнување, по англискиот превод од неговите зборови, тој знаеше дека е само прашање на време кога повторно ќе се врати на местото кое природно му припаѓа.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И тогаш, одново соочен со својата телесност, покрај топлината на шпоретот на дрва потпален од некоја невидлива рака пред да дојде, додека гол до половина се плискаше со водата од некој исчукан леѓен, со мирисот на дуњите над гардеробот, повторно ќе ја слушнеше музиката.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И ако ме намразите поради зборовите или поради делата мои, јас нема да починам и повторно ќе ви зборувам и повторно ќе работам и единствено во срцата ваши, а не надвор од нив, ќе ја барам повторно љубовта кон мене, ќе ја барам со секој здив на моето битие, оти не постои друга награда на овој свет за оној што вистински љуби освен возвратената љубов.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тогаш, ненадејно, некој силно затропа на вратата...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Некој од нив сигурно повторно ќе му се јави на некој свој пријател, новинар.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Зјапаше во папирусите, ги препрочитуваше зборовите што ги напишал, со надеж дека читајќи ги, повторно ќе го сети во себе истото чувство како додека ги пишувал. Залудно...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ја лаже народниот пеач гората кога и вели дека лисјата повторно ќе и се вратат.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Не, тој слушаше, јас си мислев на улицата, на прекинатата игра, на изразот на лицата на децата кога повторно ќе ме видат покрај нив.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но јас веќе знаев кој е со него и дека тој што е со него е изврзан со гнил ремен, ишаран од стапиште со модрици и безумен како и секогаш зашто до мене достаса најпрвин неговиот глас - „Не давај ме, внуку, на никаквециве, ќе ме обесат“ - потоа јасно го видов како се ниша килав пред својот внук и судија и како плаче кикотливо, ја видов таа безначајна празнина во лита и скудна облека на која никнала долгнавеста тиква со влакна, но тоа е сега прикаска што мојава улава старост ја раскажува со чувство на посничка осаменост пред друга, калуѓерска и божја, бездруго свето дрво што размислува над туѓи мисли и се моли над туѓ грев, на оние што веќе ги нема, што се прав како што ќе сум и јас утре прав, јас, Лозан Перуника, дамка од дамките на минатото и вчерашна жива смрт од дружина на мртви луѓе, и тие вчера со гнев и јад во секоја капка на крвта вчера, кога и јас, и сирак и главен терач на туѓа двоколка со сив ѕевгар, сонував и живеев зелено, зелен во една земја што помеѓу топењето на снегот и сушите на болните лета не знае што е зелена пролет, зелен април или зелен мај, и знае или можела да знае што е зелен страв пред чудовиште оплодено од еден друг господ во градината во која се преселиле од рајот женското петле Адам и неговото ребро со женска коса, женски колкови и женско умеење во гревот да посади боцки од кои душата станува жива рана.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можело да се претпостави само дека преку нејзиното чело се протегнала уште една брчка, нова и непозната, за капка пот во ноќите на стравот, во ноќите кога повторно ќе си ја прераскаже историјата за оној некој дедо на вториот Онисифор.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Така е тоа: маваш со врпал и си ги соборуваш врз глава оревите на вчерашната темница.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Бев болен и мал момчак чии прсти тогаш не допреле женско месо и можев да знам дека и со маки ќе се исправам, ќе допрам врв на нож до грлото на килавиот Јаков Иконописец што пошол сам од Кукулино по нас да ја одмаздува својата споулавеност и да го прашам кој ќе го одбрани од казната за која треската ме определила, и можев да ги прашам засипнато другите по што се позрели од мене кога не процениле како и од кого горел Круме Арсов и кој е грешниот светец дојден да го убие волот на Цене Палчев или на Чучук-Андреј или на Осип Сечковски, не знам, на еден од луѓево чија желба е да донесе камења, два и тешки, за воденица со мрак под покривот што ќе е светлост само за призраците, и пак не станав од сламата на Никифоровата кола, еднаш со скршена, сега со втора оска, а небото не се уриваше со бучава како што мислев и не летаа ни врани ни пропаски, ни некои евангелски птичиња со црвени вратови и со грпки, само татнеше под нас земјата во која коските на мртвите се кршеа една од друга и нѐ предупредуваа да клекнеме и да се помолиме за црвите во нивната шупливост, и чувствував со ноздри дека ќе испука дамкавиот камен од кој се спуштија Онисифор Мечкојад и Јаков Иконописец и ќе пушти од себе стеблики со горчливо млеко во себе, меѓутоа слушав шушкаво дишење, свое бездруго, останувајќи бессилен под влажни сенки како под кожа на страшно голема гуштерица, и си реков не си веќе жив, сполај му на господа, сонуваш мртов сон обидувајќи се да мрдаш со прстите во опинците, си раскажував, а во тие опинци уште лежеше студот на водата од потокот што го прегазив кога се враќав од Мечкојадовото засолниште во забелот, во тој ден или вчера, пред сто години можеби, и го барав со внатрешниот вид на очите среќниот миг на детството од дните кога со врескање се прерипува баднички оган, наеднаш без возбуда да се сетам дека бев премал кога мајка ми умре заедно со мојата новородена сестричка и кога татко ми отиде и не се врати, едни да докажуваат дека загинал од димискија, други да се колнат дека се преженил кадрав и убав, животворна сила заради која и света Петка повторно ќе можела да се најде на земја.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Селото повторно ќе процвета, сообраќајните метежи ќе исчезнат, околината ќе биде сочувана и семејството обновено. okno.mk 29 30 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Предизвикува воодушевување тоа што толпата повторно ќе има со што да се занимава и да биде зауздана.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Кога повторно ќе кликнете на глувчето, влегувате во последното ниво, на екранот се појавуваат текстови од американските вести за тој регион. OГЛО: Зошто избравте толку кратки цитати, од една - две реченици? okno.mk 53 IГЛЕ: За да овозможам брзо разбирање на настанот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ајде, довидување. Утре повторно ќе се слушнеме за да се договориме за деталите.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Плод кој повторно ќе дари плод кој за навек ќе ја држи дијалектичката врска меѓу љубовта, раѓањето и опстанокот на светот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не постои закон кој повторно ќе ти го врати назад.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И тогаш, и секогаш кога повторно ќе отидеа да бараат да дојде некој и да ја растури бомбата, само им ветуваа дека навистина овој пат ќе испратат некого, но во текот на целата таа година никој не се појави.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Дури во пролетта во 1942-та дојдоа, од Прилеп, со џип, потпоручникот Куцаров и двајца германски офицери; го собраа Крсте Јанчески од дома, го качија во џипот и го одвезоа на Црн Камен.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сабејските алхемичари симболично го антиципирале она што Дорн, неколку векови подоцна, ќе го бара од Посветениците: „Од мртов камен престорете се во жив камен на мудроста“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Истото барање, пак прескокнувајќи неколку векови, повторно ќе го формулираат надреалистите, кои, парафразирајќи го Дорн, во еден од своите часописи ја испечатија зајадливата наредба: „Вие, на кои оловото им е во главата, претопете го и претворете го во надреалистичко злато.“
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Речиси дека се подобри твоите браќа и сестри, кога се борам со нив барем времето ми поминува, сè оди подобро кога човекот ја брани слободата и надежта; но ти, ти не ми пружаш ништо освен празнината на останувањето дома, сознанието дека пријателството во сето тоа се подразбира, дека ноќта ќе стигне како задоцнет воз на перонот низ кој фучи ветар, ќе стигне по многу матеа, многу вести, со твојот брат понеделник што пред вратата го чека моментот кога повторно ќе ме соочи со него, најлошиот, прилепен за тебе, но ти си пак така далеку од него, зад вторникот и средата и така натаму.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
22 Еден настан, меѓутоа, повторно ќе го доведе во прашање ова посветување на Volksgeist-от со наука: станува збор за војната помеѓу Франција и Германија 1870 година, поточно за германското освојување на Алзас и Лорена.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ми треба помош. Навистина, еве, повторно ќе кажам дека ми треба некој што ќе ми ја подаде раката и ќе ме спаси од пропаста.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Да, знам дека повторно ќе ми биде тешко чекањето, но знам дека ќе се исплати. ќе најдам начин мојата тага да ја отелотворам во нешто што ќе остане да ме потсетува на тие мигови поминати во тага и заборав.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тогаш тој ќе ми каже за се она што ќе го прашам. Кога повторно ќе го видите.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Што туку мислев дека ќе заспијам, по зракна месечината се спушти до мене оној пајак што еднаш, пред да влезам во Шумшул- град, ми вети дека повторно ќе се сртенеме.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Жеро Жерав му се врати на својот пријател Водомар, зошто поверува дека овие двајца ќе те водат кон целта место него.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Камилски не се надеваше дека повторно ќе ги види овие букинисти, макар што од последната средба со нив беа поминати петнаесетина години.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И сега кога чека повторно... таа се движи по патот на судбината со надеж.. дека сенката ќе ја снема .. дека повторно ќе биде онаа која е, кога е со тебе...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Кога повторно ќе те сретнам без да се разминеме, можеби ќе нема ниту една јас, ќе бидам некоја друга.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Кога твоето време ке се измори од чекање, и ќе се потроши твојата гордост, повторно ќе дојдеш во мојата светлина...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Се тешиме со фактот дека можеби аполитичноста (која е неизбежна социјална последица после вакви енормни порции политика што ги консумиравме последниве години) повторно ќе ги натера луѓето да се бават со својата најнепосредна околина, земајќи го од социјалистичкото минато она најмалку лошото: презирот и игноранцијата спрема политичарите сфатени како некакви хипер-прилагодливи стаорчишта што ријат по житните амбари и повеќе наликуваат на елементарна непогода отколку на „мафијашка структура”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Можеби повторно ќе налетам на таа милијардерка, и можеби, од една поттикнувачка далечина, ќе смеам да í ставам во устата нешто убаво.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Потем стасува друго поколение и старата вера, старата идеологија и старите уверенија се на сила.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И потоа ќе започне ново тиранство, враќање на првиот хаотичен поредок, на старата анархија, потиснатите омрази и пороци повторно ќе избијат, а со нив, минорните тирани на завршените циклуси.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нејзините урнати паметници повторно се обновуваат, иако наскоро тие повторно ќе исчезнат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И така, со човештвото на коленици, едно значајно поглавје на историјата ќе биде завршено.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Да, помисли, повторно ќе дојде.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Повторно ќе се сретнеме - ако воопшто се сретнеме...“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Понекогаш ќе запреше неколку секунди, ќе ги раширеше и одново ќе ги собереше крилјата, потоа ќе ги надуеше пегавите гради и повторно ќе удреше во пеење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Повеќето од времето тие му се извикуваа, го навредуваа и му се закануваа при секое негово премислување дека повторно ќе им биде предаден на стражарите; но понекогаш, ненадејно, ќе ја сменеа песната, го нарекуваа другар, го преколнуваа во името на Ангсоц и на Големиот Брат и го прашуваа тажно дали дури и сега во него не преостанало доволно лојалност спрема Партијата за да посака да го исправи злото што го направил.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дека Сања повторно ќе се појави пред него.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Второ, во 2000 година настанаа промени и во однос на користењето на правото на паричен надоместок во случајот кога невработеното лице на кое поради засновање на работен однос му престанало правото на паричен надоместок пред истекот на времето за кое имал право повторно ќе стане невработено.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Мислам туку повеќе како некој дека повторно ќе го откриеме овој што плете можни светови, вокабулар, на нов, свеж начин.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Фред ги сакаше нашите филмови како и останатите, но чувствуваше дека набргу повторно ќе посакам да сликам.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Но кога ќе излезат одовде, повторно ќе бидат опкружени од старите балкански предрасуди” – одговорила замислено Клементина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Куќата повторно ќе му оживее.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но, за нас, најзначајното беше што Мајка ни се враќа, повторно ќе бидеме сите заедно.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Викајќи, ќе премалеше и повторно ќе заспиеше или ќе останеше буден до зората, без глас, облеан во пот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
А другиот дел на истото семејство, на кое бездруго и јас бев далечен потомок, низ многу, многу генерации остана небаре да вечнее крај морскиот брег со довикот кон своите, на другиот брег, со надеж дека судбината еден ден повторно ќе ги зближи.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ја уверував дека повторно ќе се вратам.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сепак некоја идна капетанова ќерка повторно да повторно ќе ги засака огреаните тела на непостоечката дивина... едно пливачко попладне или дали еволутивниот премин од водата кон копното претходно подразбира ист таков напреден чекор во спротивна насока ...влези во водата зарем не гледаш дека крвариш се насмевнува тате секогаш во право потрчај кон лековитите бранови нурни се јас со силното татковско тело ќе те дочекам ќе те сочувам од рефлекторите го намокрувам стапалото поспано ме допираат водените стопрсти мојата црвена крв потечува низ нивните сината низ моите вени нагоре над коленото толку лесно не боли тато пази на сѐ риба сум малечка засолнета во устата на таткото поаѓаме по топлите струи кон југ кон југ кон југ... но што сега се насмевнува ако те исфрлам од утробата до кога ќе се сокриваш во мене до кога ќе бидеш глува слепа ме турка ме истуркува од себе немој врескам тој немилосрден е немилосрден е ме протерува пливај сама нуркај сама храни се сама љуби сама греши сама сама сама... повторно на брегот на карпите со сонцето на влажниот стомак го чекам да се врати од водите од подводните пештери да ми ја залеп левата шака на старото место потполно сочувана сите живци капилари мускулчиња секое движење стисок допир само тате да плукне на раната ќе се врати отсечената шака пак ќе су негова негова негова негова негова...
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
...од крвавата тетратка на седумнаесетгодишниот лунарен поет распарчена од бајонетите на практичните бојници преку збрчканата европа што тревожно се пресметува со аристотеловскиот артритис кон вратоломиите на воените коњи во пенливиот базен совршена капија на холивудското враќање во праисторијата (навистина) сјајнокожната глутница е убедливо добра додека алчно ги голта сребрените рипчиња на кои не им преостанува ништо освен да бидат проголтани неминовно болно но егзотично чисто тоа Ам сигурен сум ќе влезе меѓу најуспешно снимените кадри на природна исхрана сочувано како такво во куќните видеотеки на страстниците прикажувано на тајните сеанси на видеомастурбантите што возбудени се надвикуваат чуствувајќи како повторно ќе им прсне слепото црево...
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Повторно ќе се обидат - одговори Горјан.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
И само шушлакот шуми во тишината на зимата шушти легајќи по сувите лисја како да иде од некое друго време што повторно ќе попаѓа по тревата пресушена по виделото што се повлекува зад прозорците во топлината на пролетта.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
- А потоа, среде збунувачкиот молк на сите присутни таа повторно ќе се јавеше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Ако, ако“, се смееше милиционерчето „таа вистина што ја исмејуваш белки повторно ќе те доведе кај нас“, ми се закани.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќе ти влезе во свеста ќе ти се пикне под кожа ќе забега во зоната на интимата и оп, еден ден ќе му појде од рака да го состави она што ти си го скршила да го препише она што ти си го избришала да го ископа она што ти си го потиснала длабоко во тебе, со луд ум на лавина да го открие она што си го забранила за јавна употреба;  ќе ги размрсува и повторно ќе ги замрсува знаците-јазли на твојот личен и на македонскиот синдром ќе си поигрува со преобразбите од дамнини до иднини од лично до колективно ќе ги претвора софистицираните искази и поетските евокации во егзистенцијални слики за да ја долови речито сочноста на твоите исконски мори на твоите детски занеси на твоите судбински застранувања;  можеби ќе те надмине со помош на вродената смисла да глуми да ја игра улогата на другиот да се губи во другиот небаре голтнат од ништото.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Гледаш во големата валкана крпа и знаеш дека внатре е повторно мракот и нештата повторно почнуваат да се движат и мрдаат токму како што сѐ мора да се движи и мрда штом повторно ќе се најде во мракот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Тате ни го направи!“ викаа Мег, Мајкл, Стивен и Роналд и триумфално го влечеа конопот, а шумниот, громовит змеј на небото ќе јурнеше удолу, повторно ќе се вивнеше и ќе направеше еден голем и волшебен извичник во облаците.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„И така тој повторно ќе дојде жив“, реков.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ѕидовите повторно ќе ги бојадисуваме, (Шукри заминува, гледам во нозете што ги вртат педалите, колку пати ќе му е потребно до аголот?), а на местото на орманот, ќе ставиме софа или нешто слично за седење (само 17 или 18, мене ми се чинеше подалеку), нешто комфорно, елегантно, а практично.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Секогаш истата болка... Ме боде под газот...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сеансата повторно ќе почне!... ѝ дава знаци!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Или ќе речеме „Тоа не е точно и повторно ќе ја повлечеме истата граница и ќе го отфрлиме европскиот ислам (барање на идентитет со исклу­чување на Другиот), или ќе го прифа­­ тиме.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа е со сигурност знакот, апсолутно непогрешлив... Слушаш, Август, врне!...“
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Огнен сега постојано ја прашуваше мајка му кога повторно ќе му направи торта, а таа му велеше: - Кога ќе има повод...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Но остана само надежта дека сонуваш за мојата насмевка и дека кога срцето ти затреперува мислиш на мене, дека повторно ќе го пронајдеш патот до моето срце, јас сеуште те чекам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тие што страдаат тие ја знаат и силата на љубовта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Те барам во овој студен град, помина полноќ, најладната ноќ во годината, осаменоста ме убива, немирот во мене и копнежот по тебе не ми дава да заспијам, копнеам по твојот лик и твојата насмевка, го изговарам твоето име и викам за да ме чуеш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ако е искрена таа ќе го пронајде зракот светлина и повторно ќе се роди во срцата кои знаат да страдаат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Потоа животот на З се претвори во спиење меѓу корици; дремење без надеж дека некое дете, некаде, некогаш, повторно ќе погледне во неговите вечно млади румени образи.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
- Да, навистина, - се обидов и јас да направам тетка ми да не се чувствува непријатно поради нејзината реакција со тоа што ќе ѝ дадам комплимент, - оваа куќа е најубавата и најблескавата куќа во која сум бил, навистина! - и ентузијастично кимнав со главата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Сепак, вториот пат кога ѝ објаснуваше на тетка Олга зошто доаѓам во реонот, се поправи и рече "екологисти" откако прекорно ја погледнав кога насетив дека повторно ќе ја направи истата грешка.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потоа ползејќи пак се врати на местото каде што рибаше со четката и со едната рака на половината, а со другата држејќи ја четката, продолжи да го трие подот и уште посилно да плаче.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И овојпат беше превкусно, но бев свесен како повторно ќе ги закочи моите и онака мрзеливи црева и при секоја помисла на ова одново и одново се препотував.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Сето друго е обична поза, тотал ококорен во објектив, нешто што може да послужи за потпала. (Мојата облека нема да виси на некоја аукција во Сотби туку на рамениците на ромите старокупувачи.) Смеата и игрите замаглени ќе може да ти ги одмагли единствено сонот – во него повторно ќе се бакнуваме но ќе се будиш секогаш кога ќе ти биде најубаво.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Времето е доктор и за некоја година, кога ќе се смират страстите, можеби повторно ќе се воспостават билатерални односи и пријателство без граници.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Има секогаш четири учесници (и од Универзитетот) и на крајот од емисијата, секој за две-три минути накратко изложува (отаде зборот накратко кој повторно ќе го нагласам) некоја состојба којашто особено го обележала или содржина на книга која би сакал да им ја препорача на слушателите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сите овие народи се претставени како една голема салата и по распадот на Југославија и војната на Косово, кои повторно ги реактуализираа, се слуша често како се вели дека се работи за дивјаци кои би требало да се остават меѓусебно да се истребат зашто за тоа се создадени.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Многумина и не се помируваа со распадот верувајќи дека Југославија повторно ќе воскресне, а малата Република Македонија ја сметаа како рецидив на титоизмот, како геополитички инцидент во регионот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Со надеж дека повторно ќе Те читам во ваква сјајна форма, и тоа набргу, Ти посакувам с најдобро.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Карпош повторно и повторно ќе го набиват на колец. И нас заедно со него!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Целокупната таква политика водела кон единствен „природен“ заклучок, имено, дека тие „повторно ќе почнат да тежнеат кон предоминантно влијание на Балканот“ и дека тоа ќе се обидат да го постигнат со истите средства како и претходно, „работејќи на формирање влади кои ќе ѝ бидат потчинети на Русија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но, за разлика од текот на настаните во ЏИЏ век, кога Велика Британија како свој сојузник ја имал Австро-Унгарија, „која им се спротивставувала на овие руски мерки“, во средината на 1944 година, според британските експерти „нема никој на кого би можеле да сметаме за поддршка“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
И. К.: Јас го опишувам Советскиот свет со специфиичен метод којшто содржи посебен вид на хумор.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Малиот павиљон е едноставно таму чекајќи го времето кога повторно ќе биде голем.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Многу внимаваше со ништо да не го изневери последниот редослед на татковите книги, да не помести ниту ливче, небаре Татко тука повторно ќе се врати, како секогаш.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тој повторно ќе можеше да се причести.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сани земаше часови по пеење и почна да запознава машки од рок & рол групи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Медицинското училиште стана бледо и далечно, како месечина која можеш да си ја ставиш помеѓу забите и да ја проголташ.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Ведане, - кога повторно ќе се најдеме? - праша Бојан.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тој ќе запаѓа, а снопот куршуми повторно ќе го крене и ќе го врати.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Потихонка, ќе срипа полицаецот и повторно ќе ја обеси главата да спие.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сè повеќе бев убедена дека е така, но спротивно на тоа, некоја лоша сила ме влечеше кон пустиот Запад. 7 Првиот пат кога седев на чаршијата, во кафе-барот во Западот, знаев дека судбината кој знае поради што, повторно ќе ме врати таму.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Повторно ќе речам, случајно се вработив во едно елитно кафуле кое се наоѓаше во близината на владината зграда.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Повторно ќе бидам искрена и ќе откријам уште едно од моите патешествија со Змејко.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Се надевам дека набрзо ќе заборави и повторно ќе стане онаа истата, мајка – другарка, како што многу сака да се нарекува себеси, а не вистинска мајка.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас ќе одам кај неа на гости, таа ќе доаѓа во Скопје, ќе се допишуваме, ќе се слушаме по телефон, ќе си се радуваме кога повторно ќе се сретнуваме ...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но, не само што не се врати на старо, туку стануваше сѐ бетер и бетер.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Милина, си мислам, како не било предност!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Кога повторно ќе се видиме? – го прашав сосема искрено, така како што девојчињата не се осмелуваат да ги прашаат момчињата, од страв тие да не помислат којзнае што за нив, или од страв да не бидат исмеани поради нивната заинтересираност.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)