Слободата и културата се по потрошувачката логика дефинирани како задоволување на потреби.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но, поради тоа луѓето не се нималку послободни или поавтономни.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Доаѓа до реализација на другата славна антиутопија: во прекрасниот нов свет има од сѐ доволно, секој има право на култура по свој избор, секој избор е автоматски културен, сѐ е подеднакво вредно.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)