Полека говорел за да може да го разбере по движењето на усните што сакал да каже.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ги згрчи прстите и ја потпре брадата на гради. Полека говореше, како да чита нејасни слова.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Меѓутоа, ја зграпчил со силен замав за рака и ѝ се внесол в лице.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)