полека (прил.) - врата (имн.)

Ја затвори полека вратата зад себе и трипати воздивна.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ја открилувам полека вратата, а една жена ми го препречува патот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја отворив полека вратата и излегов. Беше тишина. Крцкањето го немаше.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)