Мошне веројатно е дека се викал Франсоаз де Номе, но и понатаму живее под името Десидерио Монсу. 226 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тој е последниот „голем“ манирист на европското сликарство по Тинторето и Греко.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ритуалниот механизам на интеграцијата и понатаму живее во секуларниот углед што оваа уметност сега го има и го применува, така што низ аурата на “возвишен”, “чист”, “единствен” која ги опкружува делата, а која низ поимот за оригинал продира во временската свест, уметникот е ставен во ранг на суштество слично на бога, а уметничкото дело станува скапоценост.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)