Се гледа и со голо око дека големиот бран никогаш не спие а понекогаш милува некого да го протресе низ песокта на времето и јасно да стави до знаење дека е свршено со големите занеси и дека е редно некој да почне да потонува и во мислите.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)