Планот што си го кроеја порано им се исполни, макар и нешто подоцна. My ја дадоа Анѓа на Стојана Ристев, а за Јована ја зедоа Сирма Попова.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Таму утрата и деновите имаа едно име – вечен мрак, во кој сончевата светлина беше само спомен и сеќавање на едно блиско минато.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Иако порано им бев господар на соништата, заспав без сон.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)