Во дворот полн со цвеќиња тој фрли само брз поглед, иако тие можеа одново да му кажат многу, но околу шадрванот во дворот, еден од најубавите што ги беше видел досега, се бркаа мали Турчиња во провиснати бечви кои постојано си го тргаа учкурот нагоре додека трчаа, та оваа слика ги надвладеа другите и мошне го успокои со ведри ветувања.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кога сфативме дека таа овој пат нема да се врати (татко ми и сестра ми малку пред мене) почнавме да разговараме за тоа што нѐ мачи. За неа.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
А и Мајка не легнуваше пред Татко, постојано си наоѓаше нови обврски.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ако те исклучиме тебе што постојано си ја гледаш пред очи твојата Атиџе, такви будалетинки има уште многу на светов, но еден од најголемите и секако најславен е Данте Алигиери.”
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Сите овие прашања Марија постојано си ги поставуваше, чекајќи го писмото од Карл. ***
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
И постојано си го поставувам истото прашање дали ќе брзав да пораснам, ако знаев дека толку многу ќе ми недостасува патот од Мичурин до Градскиот парк на рускиот велосипед и топлиот здив на дедо ми во мојата разлетана коса? In memoriam Дедо ми Борис Кривошеев секогаш кажуваше дека за жената смртта е награда во споредба со тоа да биде силувана или да ѝ го убијат синот!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Неговиот глас ја нема ни силината ни цврстината како тогаш кога го пушташе од дрвената кула во дворот на Одборот во Гаково кога постојано си ја поткреваше црната коса што му паѓаше над десното око.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Преморен тој ги редеше тулите и постојано си повторуваше во себеси: „Вечерва, вечерва!“
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)