постојано (прил.) - присутен (прид.)

Причините за постојано присутната криза на слатка вода лежат во преголемото трошење на водата, за наводнување на огромни комплекси земјишта, за електро-енергетските централи и за сѐ појаката индустријализација, како и во нараснување на потрошувачката на вода за комуналната хигиена.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Гледај! Јас, па јас. Тоа постојано присутно јас. Мислиш планина ќе урне.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но во нивниот дом беше постојано присутна неговата насмевка на лицето. Ведрина, што ја внесе за првпат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сите овие години додека и создавав грижи и проблеми, не сакајќи, ненамерно, не знаејќи дека и без тоа цел живот и биле постојано присутен гостин што никогаш не е подготвен да си оди!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Евоцираа спомени за животот во Унгарија.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Во тој уплашен човек Карер не можеше да види ни трага од она дете со кое играа во училишниот двор и чие лице го красеа немирните маслинести очи и една речиси постојано присутна насмевка. Цел живот се почитувале и се дружеле.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Како момчиња си ги доверуваа своите први љубови.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
За мене Рајнер стана постојано присутно отсутно суштество.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Неговата болка беше безимена: иако беше постојано присутна и постојано со него, тој ја беше заборавил, и неговиот поглед кој луташе некаде настрана од луѓето кои стоеја покрај него, некаде во празното, како да ја бараше таа болка, таа болка која ја бараа и неговите родители, со помош на докторите, надевајќи се дека ќе го излечат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Го немаше покрај мене, но беше поприсутен од мене.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Бевме деца и бевме во времето на првата болка; нашите болки се сретнаа, и можеби затоа си станавме толку блиски, блиски како раната и мелемот, поблиски отколку што би биле две весели деца, затоа што болката најсилно врзува.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Борбата е постојано присутна помеѓу телото и духот. Некој е повеќе тело, а некој повеќе душа.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)