И потем ја спушти слушалката.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И потем ја извлеков од џебот неговата песнарка; беше малку пожолтена, но цела; на неа, со крупни букви пишуваше: „Енигма“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Потем ја позеде и ми ја даде чудната штичка што говори.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И потем ја отпуштиле порано од состанокот и ѝ рекле да почека на решение на централниот комитет.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И потем ја стави во фиоката и ја заклучи.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Потем ја прашав Луција што ќе прави сега, по укорот. Рече дека ќе размисли.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Потем ја отворија ќесичката во којашто имаше: четири црвени, три бели, едно жолто и едно зелено бонбонче.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)