потем (прил.) - кобила (имн.)

Во темнината врза кобила и в растојање, што можит да се чует гласот, врза ждребе; потем кобила, после ждребе и така подалеку дури стигна до бесмртната вода, која стоеше меѓу две планини, кои се отвораха и затвораха.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Он имаше татко.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Цар Александ'р кога чу това, страшно се наљути, а сестра му, избегвеештем љутина негова, се фрли в море и се престори делфин, кој, кога чует Александровото име, се криет в морските глобини.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)