(...) Неопитагорејскиот езотеризам во уметноста дејствува некаде до 1660-та, а потоа исчезнува во клановите на тајните сојузи.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ноќта врвеше натаму, а јас седнат на масата зад машината за пишување, сеќавав како само нејасни мисли ми врват низ главата, како парки магла кои се тегнат по долината над малото езеро под Лерна и потоа исчезнуваат, и на нивно место доаѓаат нови, сѐ додека дувне ветрот и не ги истера од грлото на котлината.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Според тоа, човекот е “animal variae et multiformis et dissolutoriae naturae” (суштество со превртлива, повеќелика и извртена природа).
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)