Го напишав текстот кој следи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Меѓутоа, еден ден Пајк пиша дека Галеријата Бонино во Њујорк треба да ја прикаже неговата електронска уметност како своја Изложба бр.16 (23.11.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
-11.12.1965), а потоа праша дали би сакал да напишам текст за каталогот, додавајќи “Вашиот текст ќе биде атрактивен како, да речеме, Поддршката на Џеклин Кенеди на градоначалникот Линдзи”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
- На извршување! - нареди Кикицас и потоа праша: А истрелите, митралеските рафали?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Сандри првин подзина, а потоа праша:
„Санџак-бегот тука е?“ „Тука“, рече чаушот.
„Со трите жени?“ „Со трите жени.“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Знаев дека не го бев задоволил неговото љубопитство.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А веднаш потоа праша дали сум сигурен дека Боге од Бањи ќе втаса на време.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Лидија ме вика Зоран, - рече и се насмеа, а веднаш потоа праша: - Зошто ме гледате така?
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Потоа праша: „Ќе останете за ручек?“ „Не, благодарам,“ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Потоа праша: „Овде ти е целото семејство?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Овде сум со моите сестри,“ реков, и со погледот покажав в десно, каде што седеа Паулина, Марие и Роза.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Додека се враќавме со мајка кон нашиот дом, се сетив на оние години од раснењето, кога се имав отуѓено од Зигмунд, и кога од дома излегував само со неа – чекоревме една покрај друга до пазарот, или до продавницата на татко, и нешто во ова наше враќање дома ме потсети на тие наши прошетки.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)