-Добро си забележал, мајка ти беше многу изморена - додаде малку подоцна откако ја погледна во очите што јас за жал не и ги бев затворил.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Верувам дека ќе дојдат повеќемина да ја испратат - рече Даскалов а потоа пријде и го повлече чаршафот и над нејзините стапала.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
-Помислив дека ги спомнавте воените времиња како пример за поинаквото однесување на мажот и жената?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Погледна кон мајка си а потоа пријде и седна.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И за нас ќе беше полесно да те спакувавме во сандакот!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А потоа приоѓа и се ведне над легнатата во колата Огнена: - Немаш причини да приговараш.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„О, госпоѓата на нашиот Генерал дошла да нѐ посети“, вели тој откако ја забележа Трајчеица и некако загадочно се осмевнува, како да ја насетува миризбата на разговорот што до предмалку шеташе помеѓу нас двете, а потоа пријде, се поздрави; Што има ново кај вас, прашува, ну, как паживаете, как здаровје, жизн, постапува сѐ по моите упатствата, како оној зет кога требало да ги посети тестот и бабата во другото село па жената го подучила како да се однесува.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)