потоа (прил.) - ме (зам.)

Првин ми ставија капки за раширување на зениците, па потоа ме тераа да мижам.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
А потоа ме молеше да напишам граматика на говорниот ми јазик, што требаше да му ја испратам во Виена, а некои грчишта и Албанци од околните места на отечеството, подбуцнати од други, несправедливо го наклеветија дека украл книги, а вистината е дека неколку наши соотечественици на драго срце му подарија неколку книги...
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Срдечно ме поздравија, грачејќи во микрофоните, потоа ме поведоа кон невидливото, фалично пијанино, сокриено во најтемниот агол на кафулето.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Во утрешните работни часови Стомачето ми се јави, а потоа ме посети на работа со Тигрестата Опаковка.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Потоа ме префрлаа од рака на рака Маџи, студент по архитектура, трговците со привремен престој Жури и Цембла (со нив често имав и групка, сакаа ражен, им го правев ќефот, ме превртуваа сменувајќи си ги повремено местата за да ме гледаат еднаш во очите, еднаш во газот; зборот ражен лесно го изговараа, но им беше ужасно смешен), ме имаше и фудбалерот Хами, потоа Жизи, Сали и други.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Колку змии има до врвот на овој камењар, прашува Фенг и удира со стапчето по каменот, брка низ грмушките, покажува на некои избелени коски, на овој исушен череп му е совршено здодевно, вели, го поздравува монахот кој нè настигнува, потоа ме гледа в очи и вели: калуѓерот ми проштева на мојот обид да му се придружам.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Реалноста паѓа во очи, ме разочарува, а потоа ме прави среќна.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Прво ми кажуваат да не се заморувам, а потоа ме кудат зошто не сум се заморувала.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Јатакот брзо потоа ме информира дека другарот Пене ноќе се состанува со некоја девојка по име Анастасија, нагалено Таска од селото која тој ја знаел порано, но која била ќерка на многу познат монархофашист и заколнат непријател на нашата света борба.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Потоа ме молеше да ја покрстам и да ја одвлечам далеку од заптиите на нејзиниот сарај. Анамичка, под свила, ти текнува?“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Потоа ме испрашуваа наизменично, и јас не знам кој за што ме прашуваше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Гардистите не ги гонеа. Само ревеа. Потоа ме бутнаа во чунот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
А одонде, од работ на шумата на четирите годишни времиња, Пишпирик и Барбут- бег се одмаздуваа со зборови: - Измамници! - Џепџии! - Во сулфур да горите!
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Набрзо потоа ме утеши, а дури и ме зарадува мислата дека сигурно имала бурна ноќ, за која подоцна со нетрпение ќе ми раскажува, па утрово се вратила во својата драга постела, да го досонува остатокот од животот ...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Додека влегуваше во собата беше како оние сосема нечујни облаци што залажуваат дека ништо не кријат, ништо не носат, но кога наближи и се истури на мене престорувајќи се речен брзак, и кога потоа ме зафати во врелата матица, богами го загубив здивот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Такви убавини не ни се случуваат секој ден, батка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Потоа ме погледна диво и го згмечи цванцикот на нечистиот чаршаф.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Потоа ме повика во канцеларијата класниот раководител господин Поповиќ.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А потоа ме седна на софра и вечерав заедно со нејзините деца.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Постоја малку, а потоа ме викна.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Пак со сестра ми сакаш да се подбиваш! Потоа ме забра и со клоци.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Таму во градината, кога времето го дозволуваше тоа, или пак, кога студеше, во куќата, Фридрих Рихтер нѐ учеше како точката се развива во движење и линија, како линијата се шири во површина, како површината се претвора во простор.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Брат ми беше прашал дали мене би ми било дозволено да ги посетувам часовите, на кои потоа ме водеше секое неделно претпладне, во домот на својот професор.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)