Потоа ѝ прати кутија локум, та дури ја дотера до сребрен синџир со гровчиња и најпосле „саватлија“ прстен, со празно место за презимето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Политичкиот се загледа во неа и во шинелот, спушти поглед на нејзините нозе обуени во големи и извалкани цокули, а потоа ѝ рече: - Дојди поблизу.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Честитам! Наградата ја заслуживте. - А потоа ѝ се обрати на Рада - Прекрасно.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И така двоејќи ги како волкот што ги двои овците, ги изнатепа и ги разбрка сите, а потоа ѝ помогна на Видуша да слезе.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Бргу потоа ѝ рече: „Кога ќе се земеме, не ќе мораш да го менуваш презимето“, рече Едо скоро поткаснувајќи си го јазикот поради смелоста што си ја дозволи.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Неколку минути Симона пливаше во базенот. Потоа ѝ пријде еден набилдан дечко, со избричана глава и тетоважа на симболот на гардата на десното рамо – црвена роза пресечена од златно – жолта крива сабја.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
(Една од жените ѝ подава на Антица стол да седне, потоа ѝ става на скутот едно машко дете и ѝ подава чорапчиња).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
А потоа ѝ објаснив дека најчесто ние, возрасните, ја поттикнуваме таа болка кај нив.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Само затоа зашто ти избегнуваш тоа да го речеш – одговори, а потоа ѝ го слушнав и смеењето.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Затоа и ја посоветував дека е многу попрактично крвавите глави да ги носи в торба, или барем под скутниот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Никогаш не го повторувам она што веќе го знаеш - ја повторив мојата вообичаена забелешка и почекав да ми одговори.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
"Еј", ѝ подвикна Перо и потоа ѝ фрли камче, едно па друго додека не ја испрска, но таа не го ни погледна.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Потоа ѝ реков: „Сега морам да одам.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Ако ти треба нешто, дојди повторно,“ рече Добрата Душичка, гледајќи ме како одам кон вратата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
За ова веднаш потоа ѝ раскажав на Добрила а таа на шефот Кузе.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Одеднаш дојде санитерот, но не забележа ништо туку и тој зеде да ѝ ги натопи усните.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Измина пет. Речи им ...“, очите ѝ се раширија, а потоа ѝ се набраа.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Потоа ѝ вели на Гапка да му ја донесе мастилницата и сам, со сопствена рака ќе ја напише хартијката со семето: “Оваа диња е изедена на тој датум”.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
И веќе самиот ќе ги исече, ќе го собере семето во посебно хартииче и ќе започне со јадењето. okno.mk 135
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Илко ја собра шијата, намовна, а потоа ѝ рече: - Тоа нема да се случи, снао.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Потоа ѝ пристигна друго писмо испратено од Управата на гробиштата во Бристол, во Англија, адресирано на Илко во кое се бара изјава од него да каже дали сака и понатаму да му се чува парцелата во гробиштата што своевремено со госпоѓата Ана, сега покојна, ја закупија, бидејќи времето на договорот за чување на парцелата, е изминато.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)