Слушнаа, потоа гостинот призна: „Прав си.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Потоа гостите влегоа во собата.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Вечеравме, а потоа гостите побараа преслека од татко ми и отидоа во горната одаја да спијат.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)