Разбра? – и пак ја тресна вратата.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ако до сега сум ти била прво другарка, па потоа мајка, сега на прво место ќе бидам мајка, па ќе изброиш десет места празни и на десеттото ќе ти бидам другарка.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Малку потоа мајка ми се сети и на други поединости.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И младоста сум ја поминал таму.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но тоа ти е животот: ти го плевиш а плевелот и понатаму расте. Се фатил за земјата и не се пушта.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Можеби настаните што сега ги спомнувам му припаѓаат на некој друг свет каде што останале да се бркаат сенките. Или нешто слично на нив!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Понекогаш додека работевме пеевме - рече - а преку зимата калапев тутун. Работев и во Ќерамидницата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури потоа мајка ми се преселила долу, в Бањи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А потоа мајка Евгенија почнуваше да ни раскажува за селото, за ливадите, за лозјата, за чешмите.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Можеби сега сестра ми ги има некаде зафрлено, ама ако не верувате, ќе ви ги покажам чизмите и коланот што потоа мајка ми си ги направи од кожата на алигаторот.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Потоа мајка му на Димче ја пренесоа в болница на лекување.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Потоа мајка му го закла петелот што го имаше ветено за да му ја стави главата во гробот на Илко како курбан - за да не повлече со себе некој друг од фамилијата.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)