Честопати некое момче на улицата ќе ми заличеше на него, и јас ќе тргнев по него, со веќе радосно раступотено срце, а потоа чекорот ми се пресекуваше затоа што ликот не одговараше на очекуваното.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Се сеќавав на неговиот поглед секогаш кога ќе се разбудев ноќе штом мојата рака, барајќи во сонот нечија рака која ќе ја придржи, во јавето удираше во ѕидот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)