Не, оној глас, она нашепнување, што го спомнав пред малку, не доаѓаше однадвор, или, отстрана.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И сето тоа со такви поединости дека, на пример, Ризван-бег од Ресна имал мала лузна под левата слепоочница, што мене ме здрви, потоа дека Беадин-паша од Солун имал дебела долна буза, дека на вториот ден од Негушкото востание не заврнало, како што се тврди, туку само заросило, што не е исто, и така натаму.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ми спомна дека не ги посакува тајните; потоа дека му се згадил начинот на кој ги добива оние сиромашни, дозирани нашепнувања на податоци.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Прво мислеше дека ја завикале Дуде зашто била најмала, а потоа дека била дебелка.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)