празно (прил.) - и (сврз.)

Јажето падна врз главата на Арсо. Синото око горе остана празно и чисто.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Погледнав кон црквата. Околу неа тремовите изгледаа празно и студено. Кога има луѓе, се стоплуваат.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ту му е сѐ полно и рамно, ту му е сѐ празно и далечно.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со тоа како да го снема и денот и неговата длабочина и наеднаш сѐ стана сосема, сосема празно и плоско.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)